Drukbezochte Mulock Houwer - lezing over pleegzorg
Een brief voor Moederdag, gemaakt door een jongen van 9. Hij neemt hem in een envelop mee naar huis en zegt tegen zijn pleegmoeder: ‘Kijk, voor Moederdag, op school gemaakt.’ Ontroerd wil zij de envelop in ontvangst nemen, maar de jongen zegt: ‘Nee, niet voor jou, voor mama!’ De jongen ziet zijn moeder eens in de drie maanden een uurtje op een bankje in het park. Begeleid bezoek, een geheime pleegzorgplaatsing en vier uur per jaar contact met zijn moeder. Er zijn redenen geweest en afwegingen gemaakt die leidden tot de situatie van de jongen vandaag, liefdevol opgenomen en geaard in het pleeggezin, weg uit de rafelige werkelijkheid daarvoor. Een situatie waarin het contact met zijn moeder bestaat uit vier ontmoetingen per jaar, op het bankje in het park.
De Mulock Houwer - lezing van Annet van Zon, bestuurder van jeugdzorgorganisatie Entrea Lindenhout, ging vandaag over deze jongen en de gemiddeld twintigduizend andere jongens en meisjes die wonen in een pleeggezin. Soms is dat een gezin dat zij al kennen, bij oom en tante of opa en oma. Even zo vaak is dat een vreemd gezin, met onbekende mensen, waar ze gaan wonen voor korte of langere tijd.
Tegen de klippen op
‘Supergewone mensen’ die huis en hart openstellen voor deze kinderen en daarmee iets tamelijk ongewoons doen: het kind van een ander koesteren en opvoeden tegen de klippen van zijn gekwetste leven op.
Nooit alleen
Kinderen die hun moeder misschien maar vier uur per jaar zien, maar haar alle dagen in hun hart hebben. Een pleegkind zit nooit alleen bij het pleeggezin op de bank, maar heeft zijn vader en moeder, zijn familie en vriendjes, de geuren en kleuren, smaken en tonen van toen en hiervoor, altijd bij zich in hart en ziel.
Haalbaar of een ilussie?
Dat maakt het supergewone superbijzonder. Het verhaal van Van Zon ging over een kind dat in het midden staat, en over het met elkaar opvoeden van dit kind. Over gedeeld opvoederschap als paradigma in de pleegzorg en de condities waaronder dit mogelijk kan worden. Is het haalbaar of een illusie? En wiens belang wordt er gediend?