Nederland wordt door de hoogste Europese rechter opnieuw op de vingers getikt voor een te beperkte uitleg van het recht op gezinshereniging, zoals de laatste jaren verschillende keren is voorgekomen.

De hoogste Europese rechter heeft vandaag uitspraak gedaan over het recht op gezinshereniging van alleenstaande kinderen. De rechtbank Amsterdam had het Hof in 2016 gevraagd om uitleg van het Europese recht. In Nederland worden aanvragen van alleenstaande kinderen om gezinsleden te laten overkomen in het kader van gezinshereniging afgewezen, als de kinderen die zonder begeleiding in Nederland zijn aangekomen tijdens de asielprocedure meerderjarig worden. De Nederlandse overheid ziet hen dan niet meer als kind. Het Hof oordeelt nu dat een alleenstaand kind die tijdens de asielprocedure meerderjarig wordt, zijn recht op gezinshereniging behoudt. Vluchtelingenkinderen moeten immers extra worden beschermd. Het gaat om kwetsbare kinderen die geen normaal gezinsleven hebben kunnen ervaren omdat ze hebben moeten vluchten voor geweld. Vaak zijn ze hierbij onderweg gescheiden geraakt van hun familie. Door hen het recht om samen te zijn met hun gezinsleden in Nederland te ontzeggen handelt Nederland in strijd met Europese migratieafspraken.  

Sander Schuitemaker van Defence for Children: “Opnieuw wordt Nederland op de vingers getikt omdat de Europese migratieafspraken niet worden nageleefd. Defence for Children vindt dat de Nederlandse regelgeving zo snel mogelijk moet worden aangepast. Verzoeken om gezinshereniging van alleenstaande kinderen moeten met voorrang worden behandeld. Hierbij moet rekening worden gehouden met het belang van het kind en de bijzondere kwetsbaarheid van kinderen. Daarnaast moeten afgewezen zaken opnieuw worden bekeken.”

Het Hof wijst er op dat Nederland en andere Europese lidstaten de belangen van kinderen en de bescherming van vluchtelingen serieus moeten nemen. Als iemand bij binnenkomst jonger is dan 18 jaar, dan moet ervan uit worden gegaan dat er sprake is van een minderjarige zoals bedoeld in de Europese richtlijn gezinshereniging. Dat geldt dus ook als het vluchtelingenkind tijdens de beoordeling van het asielverzoek 18 wordt. Zou dat niet zo zijn dan zou de vluchteling immers teveel afhankelijk zijn van de snelheid van werken van de overheid, met als gevolg dat in Europa te veel verschillen ontstaan tussen de lidstaten. Twee alleenstaande kinderen van dezelfde leeftijd, die op hetzelfde tijdstip een verzoek om internationale bescherming indienen, zouden dan verschillend kunnen worden behandeld naargelang van de behandelingsduur van die verzoeken in verschillende Europese landen. Dat mag niet omdat er binnen Europa nu juist afspraken zijn gemaakt om dezelfde voorwaarden te hanteren voor gezinshereniging.

Het Hof stelt wel als voorwaarde dat een aanvraag om gezinshereniging zo snel mogelijk na de erkenning als vluchteling wordt ingediend. In ieder geval binnen drie maanden vanaf de verlening van de vluchtelingenstatus.

Achtergrond van de zaak

Een Eritrees kind die zonder begeleiding in Nederland is aangekomen, heeft in februari 2014 een asielverzoek ingediend. Voor er op de aanvraag is beslist, werd zij in juni 2014 meerderjarig. In oktober 2014 heeft de Nederlandse staatssecretaris haar een asielvergunning verleend met een geldigheidsduur van vijf jaar. In december 2014 heeft Vluchtelingenwerk een aanvraag gedaan voor haar ouders en haar drie minderjarige broers. De staatsecretaris heeft deze aanvraag afgewezen omdat de dochter op de datum van indiening meerderjarig was. De ouders gingen hiertegen in beroep waarna de rechtbank Amsterdam het Hof om uitleg vroeg. Op 12 april 2018 komt de uitleg in een arrest van het Hof van Justitie.

Meer informatie:

• Arrest van het Hof
• Persbericht van het Hof