Scroll down
Dertig jaar geleden, op 20 november 1989, gingen wereldleiders een historische verbintenis aan door het Kinderrechtenverdrag aan te nemen. In dertig jaar tijd is er veel verbeterd voor kinderen en jongeren. Het aantal kinderen dat naar de basisschool gaat is wereldwijd met 40 procent toegenomen, chronische ondervoeding onder kinderen daalde met 100 miljoen. Allemaal dankzij de vooruitgang in de wetenschap en een wereldwijde inzet voor kinderrechten. Toch zijn er nog veel uitdagingen en problemen. Nog iedere dag sterven kleine kinderen aan oorzaken die te voorkomen en genezen zijn. Het klimaat verandert en meer kinderen dan ooit zijn op de vlucht voor oorlog en geweld. Op 20 november 2019 vieren we de 30e verjaardag van het
Kinderrechtenverdrag.
Hoe werd in de loop van de geschiedenis over kinderen gedacht? Over wat zij nodig hadden? Over hun positie in de maatschappij? Sinds wanneer bestaan kinderrechten eigenlijk? Antwoorden op deze en andere vragen vind je in dit historisch overzicht.
Op 20 november 1989 namen de Verenigde Naties het 'Internationaal Verdrag inzake de Rechten van het Kind' aan. In dit Kinderrechtenverdrag staan 54 artikelen met afspraken over de rechten van kinderen en jongeren tot 18 jaar. Bijna alle landen in de wereld hebben het Kinderrechtenverdrag ondertekend. Nederland ook, sinds 1995. Na ratificering van het verdrag moet een land zich aan het verdrag houden en ervoor zorgen dat alle wetten en regels zo worden aangepast dat zij voldoen aan de eisen die het verdrag stelt.
Ongeveer een derde van de wereldbevolking is kind. Kinderen zijn afhankelijk van hun ouders en verzorgers. Naarmate kinderen ouder worden, zijn ze uiteraard steeds minder afhankelijk van hun ouders en verzorgers. Maar ze zijn desalniettemin afhankelijk van anderen. Dat maakt kwetsbaar. Kinderen lopen een grotere kans op bepaalde ziekten. Ze kunnen zichzelf nog niet goed verdedigen of beschermen en zijn daardoor kwetsbaarder voor mishandeling of uitbuiting. Omdat kinderen nog in ontwikkeling zijn en daarbij afhankelijk zijn van de liefde, zorg en aandacht van volwassenen is het goed dat er kinderrechten zijn. Minimumeisen waar aan voldaan dient te worden in de omgang met- en zorg voor kinderen. Door iedereen en in het belang van ieder kind.
Kinderrechten zijn er voor alle kinderen. Ongeacht hoe oud ze zijn, waar ze vandaan komen, hoe ze eruit zien. Ongeacht of ze arm of rijk zijn. Gedocumenteerd zijn of niet. Een handicap hebben of niet. Tussen kinderen mag niet gediscrimineerd worden.
Dat kinderrechten zijn opgetekend in een – door vrijwel alle staten ter wereld ondertekend – Kinderrechtenverdrag is belangrijk omdat landen er dus ook op aangesproken kunnen worden indien sprake is van de schending of veronachtzaming van de rechten van kinderen.
Nederland is een rijk en welvarend land, waar de meeste dingen goed geregeld zijn voor kinderen. Toch geldt dit helaas nog niet voor alle kinderen in ons land. Zo groeit één op de negen kinderen in Nederland op in armoede. Ook zijn er helaas kinderen in Nederland slachtoffer van mishandeling, misbruik of verwaarlozing. En wat te denken van de vluchtelingenkinderen die in asielzoekerscentra wonen? Zij kunnen niet altijd naar school en moeten heel vaak verhuizen, waardoor zij niet echt vrienden kunnen maken. Kortom: ook in Nederland zijn er kinderen voor wie het belangrijk is dat hun rechten beschermd worden.