Scroll down
Kamil (13), de zoon van Marieke en Christiaan, heeft vanwege zijn meervoudige beperking onderwijs en zorg op maat nodig. Passend onderwijs dus. Maar om zich zo goed mogelijk te ontwikkelen en te ontplooien, heeft Kamil meer nodig: contact met leeftijdsgenoten die een ander ontwikkelingsniveau hebben. Daarom richtten Marieke en Christiaan in Heerhugowaard een Samen naar School klas op. Een klas waarin kinderen met een beperking passend onderwijs krijgen, terwijl ze daarnaast samen met kinderen uit reguliere klassen dingen doen zoals kringgesprekken voeren, muzieklessen volgen en buitenspelen. Een schoolvoorbeeld van inclusief onderwijs, of zoals Marieke het noemt ”passend onderwijs in een inclusieve setting.”
De school in Heerhugowaard bestaat niet meer. De inmiddels twee Samen naar School klassen verhuisden vorig jaar in de herfst naar een basisschool in de buurt, IKC Oudkarspel, waarbij IKC staat voor Inclusie, Kansrijk en Community. Vóór de verhuizing waren Kamil en de andere leerlingen met een beperking wekenlang de enige leerlingen van de oude school. Marieke vertelt hoe blij Kamil was toen ze weer aansloten bij een reguliere basisschool: “Hij vond het saai. Samen met kinderen uit andere groepen op het schoolplein spelen vindt hij leuker.” Kamil zit nu op het IKC in een schakelklas en gaat volgend jaar naar het voortgezet onderwijs. Ook dan zal hij als het aan zijn ouders ligt niet naar het voortgezet speciaal onderwijs gaan, maar naar een reguliere middelbare school, bijvoorbeeld praktijkonderwijs of een groenschool.
De door Marieke en Christiaan opgerichte stichting Kanz onderzoekt de mogelijkheid tot samenwerking met een dergelijke school in de buurt. De eerste stap is te bepalen welk type school zich daarvoor het best leent. Er zijn twee mogelijkheden, legt Marieke uit. Of de kinderen blijven op het IKC, krijgen daar passend onderwijs en sluiten aan bij bepaalde lessen op de reguliere middelbare school, of de kinderen verhuizen naar die school. Gezamenlijk te volgen lessen gaan bijvoorbeeld over groen, dieren of koken. Er wordt ook nagedacht over stagedagen, zodat de kinderen alvast kunnen snuffelen aan dagbesteding zoals een zorgboerderij of bakkerij. Zo wordt duidelijk waar hun interesses liggen, wat ook met het oog op de periode na de middelbare school belangrijk is.
<tekst loopt onder de foto door>
Er zijn pas een aantal Samen naar School klassen in het voortgezet onderwijs. Marieke noemt de school van de stichting Liz in Nijmegen en De klas op wielen in Alkmaar. De leerlingen van deze klassen zijn echter niet ingeschreven op de middelbare school waarmee wordt samengewerkt. Ze zijn ontheven uit hun leerplicht en het onderwijs wordt bekostigd uit hun zorgbudget, niet uit het onderwijsbudget. Dat heeft als nadeel dat het gegeven onderwijs niet onder de verplichte kwaliteitscontrole valt. Bovendien zijn de kindgebonden zorgbudgetten niet altijd toereikend.
Kamils ouders willen daarom dat het onderwijs aan kinderen van een Samen naar School klas door de overheid wordt erkend, zodat het wél gefinancierd kan worden vanuit het onderwijsbudget. Dat zou uniek zijn, want de scheiding tussen speciaal en regulier voortgezet onderwijs is in Nederland nog heel strak. “Als het lukt de Samen naar School klassen erkend te krijgen, zou dat een mooie doorbraak zijn”, zegt Marieke. Christiaan voegt eraan toe dat die erkenning inmiddels een aandachtspunt is binnen de politiek. “Zeker”, zegt Marieke, daarom is dit het moment om door te pakken en te komen tot inclusief onderwijs!’
Defence for Children vraagt tijdens de Week van Inclusief Onderwijs, een initiatief van platform 'Naar Inclusiever Onderwijs', aandacht voor het belang van inclusief onderwijs, de goede stappen die al zijn gezet en de stappen die nog gezet moeten worden. In het licht daarvan interviewen we de vijf geportretteerden van de Inclusief Onderwijs Maand 2020 opnieuw: Merijn, Kamils ouders, Idman, Lauren en Berdi.
Foto credits: Daniella van Bergen